Objective: We retrospectively analyzed the impact of pre- and post-transplant variables on the outcome of transplanta¬tion in 145 consecutive patients with acute myeloblastic leukemia (AML) allografted from their HLA-identical siblings in our single center cohort.
Results: The stem cell source used was bone marrow (BM) (36.6%) or peripheral blood (PB) (63.4%). Both neutrophil and platelet engraftments were observed on the median 14th day. Engraftment was faster in the PB group than in the BM group (p<0.0001). Severe acute graft versus host disease (aGvHD) was observed in 27.9% of the patients while chronic (c)GvHD developed in 61.2%. The use of PB was associated with more severe aGvHD. Estimated leukemia-free survival (LFS) and overall survival (OS) at 10 years were 43.4%±5.2% and 52.7%±4.6%, respectively.
Conclusion: Both in univariate and multivariate analyses for LFS and OS, remission status at transplant and the presence of aGvHD were independent risk factors.
AMAÇ: AML tanısı ile HLA-özdeş kardeş vericiden allojeneik transplantasyon yapılan 145 hastada transplantasyon öncesi ve sonrası değişkenlerin transplantasyon sonuçlarına etkisini geriye dönük olarak değerlendirdik.
Bulgular: Kullanılan kök hücre kaynağı kemik iliği (Kİ) (% 36.6) veya periferik kan (PK) (% 63.4)’ dı. Nötrofil ve trombosit engraftmanı ortanca 14.günlerdeydi. PK grubunda engraftman Kİ grubuna göre daha kısa sürede oldu (p<0.0001). Ciddi akut graft versus host hastalığı (aGvHH) hastaların % 27,9’unda gözlenirken, kronik(k) GvHH % 61,2’inde gelişti. PK kul¬lanımı daha ciddi aGvHH gelişimine neden oldu. On yıllık lösemisiz sağkalım (LSK) ve genel sağkalım (GSK) olasılığı sırayla % 43,4±% 5,2 and % 52,7±% 4.6 idi. SONUÇ: Hem tek hem de çok değişkenli istatistiksel analizde transplantasyondaki hastalık durumu ve akut GvHH gelişimi hem LSK hem de GSK üzerine etkileyen bağımsız risk faktörleri olduğu saptandı.