Introduction: Partial resection of the septal muscle is a well-established and effective method of surgical treatment for patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM). The procedure is characterized by a low operative mortality rate and long-term clinical improvement that has been confirmed in numerous publications. Mitral insufficiency in patients with HOCM is mostly functional due to the effect of systolic anterior motion (SAM).
Aim: To present the early results of surgical treatment provided to HOCM patients and to compare the effectiveness of two surgical procedures: isolated myectomy and myectomy combined with mitral valve replacement.
Material and methods: The study analyzed a group of 49 patients (20 women) with HOCM who underwent surgical treatment between 2012 and 2015. Isolated myectomy was performed in 67.25% (n = 33) of patients, myectomy combined with mitral valve replacement in 30.61% (n = 15), and 1 (2.04%) patient underwent myectomy combined with mitral valvuloplasty (papillary muscle repositioning).
Results: A greater reduction of the left ventricular outflow tract (LVOT) gradient was observed in the population with concomitant mitral valve replacement in comparison to patients after isolated myectomy; the difference was statistically significant (p = 0.020). No significant correlation was observed between residual SAM and the grade of mitral regurgitation (p = 0.699) or between residual SAM and the LVOT gradient (p = 0.280).
Conclusions: Surgical myectomy is a well-established, effective method of reducing increased LVOT gradients in patients with HOCM. Additional mitral valve replacement may be associated with greater reductions of the LVOT gradient in the early postoperative period. Valve replacement should be considered in patients with concomitant mitral valve degeneration and patients with narrowed left ventricular cavities.
Wstęp: Częściowa resekcja mięśnia przegrody międzykomorowej to dobrze poznana i skuteczna metoda chirurgicznego leczenia pacjentów z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem w drodze odpływu lewej komory (HOCM). Charakteryzuje się niską śmiertelnością okołooperacyjną, szybką i długotrwałą poprawą kliniczną, co zostało potwierdzone w licznych publikacjach. Niedomykalność zastawki mitralnej u pacjentów z HOCM jest w większości niedomykalnością funkcjonalną, wynikającą z zaburzonej hemodynamiki wewnątrz lewej komory oraz skurczowego ruchu przedniego płatka zastawki mitralnej (efekt SAM).
Cel: Przedstawienie wczesnych wyników leczenia operacyjnego HOCM w ośrodku autora w latach 2012–2015 oraz porównanie skuteczności zabiegu u pacjentów poddanych operacji miektomii oraz miektomii z jednoczesną wymianą zastawki mitralnej.
Materiał i metody: Analizą objęto 49 chorych (20 kobiet) z HOCM, poddanych leczeniu operacyjnemu w latach 2012–2015. W analizowanej grupie 67,35% (n = 33) stanowiły izolowane miektomie, 30,61% (n = 15) miektomie z jednoczesną wymianą zastawki mitralnej, a 2,04% (n = 1) miektomia z plastyką zastawki mitralnej.
Wyniki: Istotnie większą redukcję gradientu w drodze odpływu lewej komory (LVOT) (p = 0,020) odnotowano u pacjentów z jednoczesną wymianą zastawki mitralnej. Nie stwierdzono istotnej zależności między rezydualnym SAM i rezydualną niedomykalnością mitralną (p = 0,699) oraz rezydualnym SAM i rezydualnym gradientem w LVOT (p = 0,280).
Wnioski: Chirurgiczna miektomia jest dobrze poznaną, skuteczną metodą redukcji gradientu w LVOT u chorych z HOCM. Poszerzenie zabiegu miektomii o wymianę zastawki mitralnej może się wiązać z większą redukcją gradientu w LVOT we wczesnym okresie pooperacyjnym. Wymianę zastawki należy rozważyć w przypadku współistnienia organicznej wady zastawki mitralnej oraz u pacjentów z koncentrycznym przerostem mięśnia i wąską jamą lewej komory.
Keywords: hypertrophic cardiomyopathy; hypertrophic obstructive cardiomyopathy; myectomy.