Migraine is a serious health problem which impair quality of life. It is the second most common primary headache that affects approximately more than %10 people in general population. Migraine pathophysiology is still unclear. Increasing results of studies suggest to migraine pathophysiology is related with primary neuronal mechanisms. Migraine pain starts in which region of brain and what brain regions are activated in different stages is unenlightened. There is evidences that growing number of studies which using new imaging techniques as positron emission tomography (PET) and functional magnetic resonans imaging (fMRI) show that migraine and cluster headaches are related with neuronal structures and vasodilatation. There are four phases to a migraine. The prodrome phase, aura, the attack, and the postdrome phase. Some datas obtained from last ten years indicate that cortical excitability has increased in interictal phase too. For many years, studies in rodents show trgimenial nerve is activated and it leads to vasodilatation and neurogenic inflammation in the headache phase. Although the majority of patients encountered in clinical practice are migraine without aura or chronic migraine, experimental studies of the migraine pathophysiology are focusing on the aura model which is used cortical spreading depression.
Migren, yaşam kalitesini bozan ciddi bir sağlık problemidir. Primer baş ağrılarında ikinci sıklıkta görülen migren, genel populasyonun yaklaşık %10’undan fazlasını etkilemektedir. Migren patogenezi hala belirsizliğini korumaktadır. Giderek artan çalışma sonuçları migren patofizyolojisinin primer nöronal mekanizmalarla ilgili olduğunu düşündürmektedir. Migren ağrısının hangi beyin bölgesinden başladığı ve farklı migren evrelerinde hangi beyin bölgelerinin aktif olduğu aydınlatılamamış bir konudur. Pozitron emisyon tomografi (PET) ve fonksiyonel manyetik rezonans (fMR) gibi yeni görüntüleme yöntemleriyle birlikte migren ve küme baş ağrılarının nöronal yapılarla ilgili olduğunu ve damar dilatasyonu ile ilgisini gösteren artan sayıda kanıtlar bulunmaktadır. Migren kliniği prodrom, aura, baş ağrısı ve postrom dediğimiz 4 ayrı evreden oluşmaktadır. Son on yılda elde edilen bazı veriler interiktal dönemde de beyin aktivitesinin uyarılabilirlik yönünde arttığına işaret etmektedir. Uzun yıllardır kemirgenlerde yapılan çalışmalar ise baş ağrısı evresinde trigeminal sinirin aktive olduğunu ve buna ikincil damarlarda genişleme ve nörojenik inflamasyon olduğunu göstermiştir. Klinik pratikte karşılaşılan hastaların büyük çoğunluğu aurasız migren, kronik migren hastaları olmakla beraber patofizyolojiye ait deneysel çalışmalar aura modeli olarak kullanılan kortikal yayılan depresyon üzerine odaklanarak gitmektedir.
Keywords: Migraine; aura; cortical excitability; cortical spreading depression; trigeminovascular system.