Wstęp: Depresja poudarowa i zespoł pomijania stronnego są jednymi z szeregu zaburzeń neurologicznych występujących jako konsekwencje incydentu udarowego. Oba zaburzenia uważa się za czynniki negatywnie wpływające na szybszy powrot pacjenta do zdrowia. Zadaniem wczesnej fizjoterapii po incydencie udarowym jest poprawa funkcji motorycznych oraz poprawa jakości życia pacjenta. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 51 pacjentow zakwalifikowanych do wzięcia udziału w "Narodowym Programie Profilaktyki i Leczenia Chorob Układu Sercowo-Naczyniowego na lata 2006-2008 POLCARD". Wyniki badań pacjentow notowano w skali Barthel, NIH oraz Geriatrycznej Skali Oceny Depresji. Analiza statystyczna została wykonana w programie STATISTICA 6PL za pomocą testu Wilcoxona dla prob zależnych. Wyniki: Analiza wynikow wykazała, że osoby z zespołem zaniedbywania osiągnęły większy przyrost punktow w skali Barthel niż osoby bez zespołu pomijania stronnego (p≤0,05). Natomiast badanie osob z depresją poudarową wykazały większy przyrost punktow w skali Barthel niż pacjenci, u ktorych depresja nie została stwierdzona. Wnioski: Skuteczność wczesnej fizjoterapii zależy od ciężkości udaru, stopnia niepełnosprawności oraz czynnikow zaburzających, takich jak m.in. agnozja wzrokowo-przestrzenna lub depresja. Jednakże pacjenci ze wspołistniejącymi zespołami neurologicznymi poddani kompleksowej fizjoterapii we wczesnym okresie po udarze mozgu maja prawdopodobnie większą rezyliencję w zakresie motywacji, zdolności adaptacyjno-kompensacyjnych, czyli generalnie dotyczących plastyczności mozgu.
Keywords: depresja poudarowa; fizjoterapia; udar niedokrwienny mozgu; zespol zaniedbywania.