Objective: Aim: The aim of our study was to evaluate the adherence to the 2014 American Academy of Pediatrics guidelines for bronchiolitis.
Patients and methods: Material and methods: The study measured the utility of diagnostic and therapeutic procedures in children with the first episode of bronchiolitis in their lives hospitalized at the University Children's Hospital in Krakow, Poland, between September 2014 and March 2015. The results were compared with the achievable benchmarks of care (ABCs) for hospitalized children with bronchiolitis. Hospital performance was measured by five clinical indicators: chest X-ray utilization, viral testing implementation, steroids, antibiotics and bronchodilator prescriptions. Odds ratios (OR) with 95% confidence intervals (95%CI) were calculated for comparisons between hospital performance and ABCs.
Results: Results: There were 214 children in the study group (56% were boys). Chest X-ray was performed in 95% of the children, while ABCs indicate 32.4% (OR=42; 95%CI [30-58]); viral testing in 67.9% children, whereas ABCs indicate 0.6% (OR=350; 95%CI [155-790]). Steroids were prescribed in 62% of the patients (ABCs=6.4%; OR=24; 95%CI [18-31]), similarly antibiotics in 62% (ABCs=18.5%; OR=20; 95%CI [15-25]), bronchodilators were administered in 86% patients (ABCs=18.9%; OR=27; 95%CI [21-34]). All the analyzed procedures were used dozens of times more often than suggested by ABCs (the difference is highly statistically significant).
Conclusion: Conclusions: Overuse of ineffective procedures and therapies in bronchiolitis remains common, with overuse of chest X-rays, viral testing, prescriptions of bronchodilators, corticosteroids and antibiotics. We should focus our efforts on strategies aimed at decreasing the procedures that have no benefit for children with bronchiolitis.
Cel: Celem pracy była ocena stopnia zastosowania wytycznych Amerykańskiej Akademii Pediatrii z 2014 r. dotyczących postępowania w zapaleniu oskrzelików (ZO) u dzieci.
Materiał i metody: Oceniono zakres zastosowania procedur diagnostyczno-terapeutycznych u dzieci z pierwszym w życiu epizodem ZO hospitalizowanych w okresie wrz. 2014 – mar. 2015 w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. Oceniono wykonywanie radiogramów klatki piersiowej i wymazu w kierunku wirusów oraz zastosowanie steroidów systemowych, antybiotyków i nebulizacji z beta2--mimetyków. Obserwowane częstości danych procedur porównano z punktami referencyjnymi (benchmarkami), określającymi zalecany poziom jakości opieki nad dziećmi z ZO. Wyliczany iloraz szans (IS) oraz jego 95% przedział ufności (95%PU) wskazuje na krotność przekroczenia i istotność różnic od danych benchmarków.
Wyniki: Grupę badawczą stanowiło 214 (56% chłopców) dzieci. Radiogramy klatki piersiowej wykonano u 95% dzieci, natomiast benchmark zaleca częstość równą 32%, z tego wyznaczono IS=42, 95 %PU [3058]. Wymaz w kierunku wirusów wykonano u 67,9% (benchmark=0,6%; IS=350, 95%PU [155-790]). Leczenie steroidami systemowymi zastosowano u 62% pacjentów (benchmark=6%; IS=24, 95%PU [1831]), również u tej samej częstości (62%) stosowano leczenie antybiotykiem (benchmark=19%; IS=20, 95%PU [, , , , , 20, 21, 22, 23, 24, 25]), u 86% pacjentów podawano nebulizacje z beta2-mimetyków (benchmark=19%; IS=27, 95%PU [21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34]).
Wnioski: Zastosowanie procedur diagnostyczno-terapeutycznych w grupie dzieci hospitalizowanych z powodu pierwszorazowego epizodu ZO jest znacząco częstsze niż wyznaczane przez dostępne punkty odniesienia (benchmarki) i nadużywane w świetle dostępnych zaleceń. Powinniśmy skoncentrować nasze działania na zmniejszenie wykonywania nieskutecznych procedur.
Keywords: benchmark; bronchiolitis; quality of care.