Introduction: Type 1 diabetes in the paediatric population is becoming a serious social problem affecting an increasing number of families with small, dependent children. Polish educational institutions are not prepared to provide care for students with diabetes. There are no nurses who, by law, are responsible for taking care for diabetic children. Teachers are not trained to provide care for pupils with diabetes and there is no system of obligatory, standardized training in this field.
Aim: The aim of the study was to examine parents' opinions of the quality of care for diabetic students in educational institutions and compare the results obtained in 2013 and 2020.
Material and methods: The research, in the form of a questionnaire containing closed and open questions, was conducted in 2013 (n = 602) and 2020 (n = 604).
Results: There has been a slight positive change in providing the right care for children with type 1 diabetes in school facilities. In 2013 parents rated the quality of diabetic care as: bad - 13%, insufficient - 68%, sufficient - 14%, good - 5%, and in 2020 as: bad - 11%, insufficient - 54%, sufficient - 25.5%, good - 10.5%. However, the problem of the lack of appropriate legal regulations and absence of nurses in educational institutions has deepened. Systematic training of staff financed from public funds has still not been provided.
Conclusions: It is necessary to solve the problem systematically, introduce mandatory, standardized training, clarify the responsibilities of teachers taking care of children with diabetes, introduce appropriate legislative changes and regulate the currently omitted preschool children.
Wstęp: Cukrzyca typu 1 w populacji pediatrycznej staje się poważnym problemem społecznym dotykającym coraz większą liczbę rodzin z małymi, niesamodzielnymi dziećmi. Polskie placówki oświatowe nie są przygotowane do opieki nad diabetykami. Nie ma w nich pielęgniarek, a to one, według obowiązującego prawa, mają zająć się uczniami z cukrzycą. Nauczyciele nie są przygotowani do opieki na uczniami z cukrzycą, nie istnieje także system obligatoryjnych, wystandaryzowanych szkoleń w ramach dokształcenia zawodowego w tej tematyce.
Cel pracy: Zbadanie opinii rodziców na temat jakości opieki nad uczniami chorymi na cukrzycę w przedszkolach i szkołach oraz porównanie wyników uzyskanych w 2013 r. oraz 2020 r.
Materiał i metody: Badania w formie ankiety zawierającej pytania zamknięte oraz pytania otwarte przeprowadzono dwukrotnie w 2013 r. (n = 602) oraz w 2020 r. (n = 604).
Wyniki: Nastąpiła nieznaczna pozytywna zmiana w opiece nad dziećmi z cukrzycą. W 2013 r. rodzice oceniali jakość opieki nad dziećmi z cukrzycą jako: złą – 13%, jako niewystarczającą – 68%, wystarczającą – 14%, dobrą – 5%, a w 2020 r. jako: złą – 11%, niewystarczającą – 54%, wystarczającą – 25,5%, dobrą – 10,5%. Pogłębił się problem braku regulacji prawnych oraz nieobecności w placówkach pielęgniarek, nie zostały zapewnione systemowo szkolenia personelu.
Wnioski: Konieczne jest systemowe rozwiązanie problemu, wprowadzenie obowiązkowych, wystandaryzowanych szkoleń, doprecyzowanie zakresu odpowiedzialności nauczycieli podejmujących się opieki nad dzieckiem z cukrzycą, wprowadzenie odpowiednich zmian legislacyjnych oraz objęcie regulacją pominiętych obecnie dzieci przedszkolnych.
Keywords: care; kindergarten.; type 1 diabetes; school.