Introduction: The aim of this study was to assess the potential of subcutaneous adipose tissue volume, mediastinal adipose tissue volume, lung density, and lung volume (as measured on high-resolution computed tomography) to predict disease progression in patients with idiopathic pulmonary fibrosis (IPF). Additionally, the study aimed to evaluate the changes in these semiquantitative measures over time.
Materials and methods: The HRCT images of 57 patients diagnosed with IPF were retrospectively screened. Subcutaneous adipose tissue volume, mediastinal adipose tissue volume, and mean lung density and volume were measured at the time of diagnosis and at the 12th month. The ability of these parameters to predict progression was evaluated using the univariate and multivariate Cox regression analyses.
Results: Low mediastinal adipose tissue volume at diagnosis had a 0.991-fold effect [odds ratio (OR)= 0.991, 95% confidence interval (CI)= 0.984-0.997, p< 0.001] on progression. Low mediastinal adipose tissue volume at diagnosis had a 0.993-fold effect [odds ratio (OR)= 0.993, 95% confidence interval (CI)= 0.975-1.011, p< 0.001] and progression development at the 12th month had a 6.5-fold effect [odds ratio (OR)= 6.516, 95% confidence interval (CI)= 1.594-26.639, p< 0.009] on mortality.
Conclusion: This study indicate that the prognosis was better in those with a large mediastinal adipose tissue volume among the patients with IPF.
ÖZ: Yoğun bakımdaki yaşlı kırılgan hastalarda diyafram ultrasonu mekanik ventilatörden ayrılmayı hızlı yüzeyel solunum indeksine göre daha iyi öngördürebilir mi?
Giriş: Bu çalışmanın amacı, yüksek çözünürlüklü bilgisayarlı tomografide (YÇBT) ölçülen deri altı yağ dokusu hacminin, mediastinal yağ dokusu hacminin, akciğer dansitesinin, akciğer hacminin ve bu yarı kantitatif ölçümlerin zaman içindeki değişiminin idiyopatik pulmoner fibrozlu (İPF) hastalarda hastalığın ilerlemesini öngörmede kullanılıp kullanılamayacağını değerlendirmektir.
Materyal ve Metod: İdiyopatik pulmoner fibroz tanısı alan 57 hastanın YÇBT görüntüleri retrospektif olarak tarandı. Tanı anında ve 12. ayda cilt altı yağ dokusu hacmi, mediastinal yağ dokusu hacmi ve ortalama akciğer yoğunluğu ve hacim değerleri ölçüldü. Bu parametrelerin ilerlemeyi tahmin etme yeteneği, tek değişkenli ve çok değişkenli Cox regresyon analizleri kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Tanı anındaki düşük mediastinal yağ dokusu hacminin progresyon üzerinde 0,991 kat [odds oranı (OR)= 0,991, %95 güven aralığı (CI)= 0,984-0,997, p< 0,001] etkisi vardı. Tanı anındaki düşük mediastinal yağ doku hacminin mortalite üzerinde 0,993 kat [odds oranı (OR)= 0,993, %95 güven aralığı (CI)= 0,975-1,011, p< 0,001] etkisi ve 12. ayda gelişen progresyonun mortalite üzerinde 6,5 kat [odds oranı (OR)= 6,516, %95 güven aralığı (CI)= 1,594-26,639, p< 0,009] etkisi vardı.
Sonuç: Bu çalışma, tanı anında mediastinal yağ dokusu daha fazla olan İPF’li hastalarda prognozun daha iyi olduğunu göstermiştir.