Variation in foraging tactics and diet is usually attributed to differences in morphology, experience and prey availability. Recently, consistent individual differences in behaviour (personality) have been shown to be associated with foraging strategies. Bolder or more exploratory individuals are predicted to have a faster pace-of-life and offset the costs of moving more or in risky areas, with higher energetic gains by encountering profitable foraging opportunities and prey. However, the relationship between personality, foraging and diet is poorly understood. We investigated how exploratory behaviour in red knots Calidris canutus is associated with foraging tactics and diet by combining laboratory experiments, field observations and stable isotope analysis. First, we developed a mobile experimental arena to measure exploration speed in controlled settings. We validated the method by repeated testing of individuals over time and contexts. This setup allowed us to measure exploratory personality at the field site, eliminating the need to bring birds into captivity for long periods of time. After releasing birds within days of their capture, we asked whether exploration speed was associated with differences in foraging tactics and diet in the wild. We found that tactile foraging red knots mainly caught hard-shelled prey that are buried in the sediment, whereas visual foraging knots only captured soft preys located close to or on the surface. We also found that faster explorers showed a higher percentage of visual foraging than slower explorers. By contrast, morphology (bill length and gizzard size) had no significant effect on foraging tactics. Diet analysis based on δ15 N and δ13 C stable isotope values of plasma and red blood cells confirmed our field observations with slower explorers mainly consumed hard-shelled prey while faster explorers consumed more soft than hard-shelled prey. Our results show that foraging tactics and diet are associated with a personality trait, independent of morphological differences. We discuss how consistent behaviour might develop early in life through positive feedbacks between foraging tactics, prey type and foraging efficiency.
Yiyecek arama taktikleri ve beslenmede çeşitlilik genellikle morfoloji, deneyim ve av mevcudiyetindeki farklılıklara bağlanır. Davranıştaki tutarlı bireysel farklılıkların (kişiliklerin) yiyecek arama stratejileri ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Cesur veya kaşif bireyler daha riskli alanlarda veya daha fazla hareket etseler bile, bu riskin ya da fazla haraketin maliyetlerini karlı yiyecek arama fırsatları ve avlarla karşılaşarak yüksek enerji kazanımlarıyla dengelediği tahmin edilmektedir. Bununla birlikte, kişilik, yiyecek arama ve beslenme arasındaki ilişki şimdiye kadar tam olarak anlaşılamamıştır. Laboratuvar deneylerini, saha gözlemlerini ve kararlı izotop analizini birleştirerek büyük kumkuşlarında Calidris canutus keşif davranışının yiyecek arama taktikleri ve beslenme biçimi ile nasıl ilişkili olduğunu araştırdık. İlk olarak, kontrollü ortamlarda kuşların keşif hızını ölçmek için deneysel bir kişilik testi geliştirdik. Bu deneysel yöntemi zaman ve bağlamlar içinde tekrar tekrar test ederek doğruladık. Kuşları yakalayıp test ettikten hemen sonraki günler içinde serbest bıraktık ve sahada aynı kuşları tekrardan bulup beslenme davranışlarını gözlemledik. Deneysel alanda ölçtüğümüz keşif hızının vahşi doğada yiyecek arama taktikleri ve beslenme farklılıklarıyla ilişkili olup olmadığını sorduk. Dokunsal arama taktiği kullanan kumkuşların çoğunlukla kumun altında gömülü olan sert kabuklu (midye gibi) avları yakaladığını, görsel arama taktiği kullanan kumkuşlarının da yalnızca yüzeye yakın veya yüzeyde bulunan yumuşak (karides gibi) avları yakaladığını bulduk. Analiz sonuçlarımız hızlı kaşiflerin, yavaş kaşiflerden daha yüksek bir görsel arama taktiği kullandığını buna karşılık, morfolojinin (gaga uzunluğunun ve mide kası boyutunun) yiyecek arama taktikleri üzerinde önemli bir etkisi olmadigini gösterdi. Kandaki plazma ve kırmızı kan hücrelerinin δ15 N ve δ13 C kararlı izotop değerlerine dayanan beslenme analizimiz yavaş kaşiflerin esas olarak sert kabuklu avları tüketirken, hızlı kaşiflerin daha çok yumuşak avları tükettiğini göstererek saha gözlemlerimizi doğruladı. Bulgularımız, yiyecek arama taktikleri ve beslenmenin, morfolojik farklılıklardan bağımsız olarak bir kişilik özelliği ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu bulgular kişiliğin yiyecek arama taktikleri, av türü ve yiyecek arama verimliliği arasındaki olumlu geri bildirimler aracılığıyla yaşamın erken dönemlerinde geliştiğine işaret ediyor.
Keywords: animal personality; diet; exploration; foraging behaviour; foraging tactics; individual specialisation; pace-of-life; stable isotope analysis.
© 2021 The Authors. Journal of Animal Ecology published by John Wiley & Sons Ltd on behalf of British Ecological Society.